در این مطالعه با استفاده از «منحنی یادگیری»، «شدت یادگیری» به مفهوم میزان صرفه جویی در هزینه ی نیروی کار و «رشد بهره وری مبتنی بر تجربه» همچنین تأثیر «ادغام و مالکیّت» بر یادگیری فناوری، اندازه گیری می شود و اثرات آن بر عملکرد شرکت های نفت، گاز و فرآورده های نفتیِ پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد ارزیابی قرار می گیرد. نوآوری این مقاله عبارت است از؛ توضیح اثرات مستقیم و غیرمستقیم [1]   (ادغام و مالکیّت) بر یادگیری فناوری که منجر به مدل منحنی یادگیری با عامل ، در صنعت نفت، گاز و فرآورده های نفتی می شود. درنتیجه ی بررسی های پژوهش حاضر، مشاهده می شود که؛ یادگیری مبتنی بر تجربه، که افزایش تولید تجمعی در شرکت های پالایشی و پتروشیمی را به همراه دارد، به کاهش هزینه نمی انجامد. صرفه های ناشی از مقیاس نیز باتوجه به افزایش تولید در شرکت های پالایشی، نتوانسته است هزینه های عملیاتی را کاهش دهد. همچنین یادگیری پژوهش محور در شرکت های پالایشی و پتروشیمی، با یک سال تأخیر و البته باشدت کم، کاهش هزینه ی عملیاتی را رقم زده است. این مطالعه همچنین علاوه براین که نشان می دهد که ادغام و مالکیّت، درترکیب شرکت های پالایشی و پتروشیمی فاقد تأثیر مستقیم بوده هرچند تنها در شرکت های پتروشیمی حامل اثر غیرمستقیم بر یادگیری فناوری است. [1] Mergers and acquisitions (M&As)

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در نیمه دوم قرن گذشته اغلب جوامع شاهد شروع پدیده ای بنام ترافیک شهری در خود بوده اند که علت رخداد چنین پدیده ای عبور تعداد زیادی خودرو در زمان یکسان از یک زیر ساخت حمل و نقلی یکسان می باشد. پدیده ترافیک شهری دارای پیامدهای اقتصادی و محیط زیستی کاملا شناخته شده ای از جمله آلودگی هوا، کاهش در سرعت، افزایش زمان سفر، افزایش مصرف سوخت و حتی افزایش تصادفات می باشد. یکی از راه های اقتصادی برای مدیریت کردن افزایش تقاضای سفر و جلوگیری از ترافیک شهری، افزایش کارایی زیر ساخت های موجود از طریق سیستم های هوشمند کنترل ترافیک می باشد.از سوی دیگر کنترل ترافیک به دلیل طبیعت توزیع یافته و خودمختار آن توسط سیستم های چند عامله به خوبی قابل مدلسازی می باشد. رانندگان و چراغ های راهنمایی را می توان به عنوان عامل هایی که رفتارهای هوشمندانه ای از خود نشان می دهند در نظر گرفت. برای ایجاد چنین رفتارهایی نیاز است که دانش لازمه از محیط اطراف در ذهن عامل قرار داده شود اما به دلیل پیچیدگی های بالای موجود در الگوهای ترافیک شهری و ناایستا بودن اغلب محیط های ترافیکی قرار دادن یک دانش اولیه از محیط در ذهن عامل ها بسیار دشوار و غیر عملی می باشد. بنابراین نیاز به یک روشی که عامل در طول تعامل با محیط بتواند دانش لازمه را بدست آورد کاملا ضروری است که در این تحقیق برای حل این چالش از یادگیری تقویتی استفاده شد. هدف مقاله حاضر بهبود استراتژی های کنترل ترافیک و به طور خاص کنترل هوشمند چراغ های راهنمایی از طریق توسعه تکنیک های یادگیری تقویتی در سیستم های چند عامله است. معماری عملگر- نقاد به عنوان یک معماری رایج در یادگیری تقویتی که دارای ساختار حافظه جداگانه ای هم برای سیاست و هم برای تابع ارزش است مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان دادند که کنترل هوشمند چراغ های راهنمایی منجر به کاهش 23% طول صف و 16% زمان سفر نسبت به کنترل غیر هوشمند چراغ های راهنمایی برای یک تقاطع منفرد می شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

یادگیری الکترونیکی به طور کلی به شیوه هایی اشاره دارد که از مطالب آموزشی الکترونیک استفاده می کند. این تحقیق با عنوان بررسی عوامل موثر بر پذیرش سیستم یادگیری الکترونیکی در بین اعضای هیات علمی دانشگاه های استان لرستان که با آموزش الکترونیکی و سیستم های یادگیری الکترونیکی آشنایی داشته اند انجام شده است. با توجه به حجم جامعه آماری (جامعه آماری نامحدود) تعداد اعضای نمونه با در نظر گرفتن سطح خطای 5 درصد برابر با 150 نفر تعیین شده است. ابزار مورد استفاده پرسش نامه بسته بوده که به منظور بررسی روابط بین متغیرها از روش تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که «کیفیت محتوا» و «ادراک از گستردگی شبکه» با اثرگذاری بر«مفید بودن ادراک شده» به طور غیر مستقیم با ضریب اثر 0.28 و «ادراک از گستردگی شبکه» و «خود کامیابی رایانه» با اثرگذاری روی «ادراک از سهولت استفاده» به طور غیر مستقیم با ضریب اثر 0.20 روی پذیرش سیستم یادگیری الکترونیکی اثر می گذارد. همچنین فراگیران برخوردار از اعتماد به نفس در به کارگیری رایانه، به توانایی بیشتر خود در استفاده از سیستم یادگیری الکترونیکی برای دریافت مطالب آموزشی باور دارند و انتظارات بیشتری از توانایی های خود برای استفاده از سیستم دارند. در نتیجه سیستم را به عنوان ابزار مفیدی در امر یادگیری تلقی می نمایند و آن را می پذیرند.

با وجود پژوهش های فراوان باستان شناسی دوره ی نوسنگی بدون سفال در آسیای غربی مخصوصاً در لوانت، فعالیت های باستان شناسی در زاگرس مرکزی در این دوره انگشت شمار بوده است. زاگرس مرکزی یکی از مناطق مهم آسیای غربی است که نخستین تلاش های بشر در زمینه ی یکجا نشینی، اهلی کردن جانوران و کشت نباتات در این ناحیه صورت گرفته و سیمره بزرگ ترین رود زاگرس مرکزی است. پروژه ی باستان شناسی سیمره براساس بررسی و کاوش های باستان شناسانه حوزه ی سد سیمره بنا شد. داگنجوون نیز از جمله محوطه هایی بود که در طی پروژه ی باستان شناسی نجات بخشی سد سیمره در سال 1389 ش. مورد کاوش قرار گرفت. در مجموع 70 متر مربع از محوطه مورد کاوش قرار گرفت که منجر به کشف سه مرحله ی استقراری شد، هیچ نشانی از وجود ظرف سفالی در این محوطه یافت نشد و آثار معماری از تمامی مراحل و ترانشه ها با کیفیت متفاوت به دست آمد. از نکات جالب معماری این محوطه، الگو پذیری از محیط زیست زاگرس مرکزی است و استفاده از مصالح بومی و طبیعی منطقه که برگرفته از بستر طبیعی منطقه است، کاملاً در معماری این محوطه نمایان است و این به علت نوع مصالح بومی و دسترسی آسان و سطح فناوری و اطلاعات درباره ی این گونه مصالح است. این پژوهش با هدف بنیادی صورت گرفته و روش داده افزایی آن براساس روش میدانی و کتابخانه ای است و در آن ضمن معرفی و توصیف کاملی از معماری این محوطه، بحثی مستند درخصوص معماری دوره های A و B نوسنگی بدون سفال، ویژگی های خاص معماری هر دوره و روش ساخت معماری در ناحیه ی لوانت، آناتولی، سوریه و زاگرس شمالی (عراق) ارائه داده و به دنبال پاسخ دادن به پرسش هایی هستیم که با توجه به وضعیت معماری این محوطه مانند راست گوشه بودن و. . . این محوطه متعلق به کدام دوره ی از نوسنگی بدون سفال است؟ به چه علت دیوارها کم عرض و نازک هستند؟ چرا تراکم معماری در دو ترانشه تفاوت دارد؟

موسسات و سازمان های پیشرو در صنعت فناوری اطلاعات که بصورت حرفه ای طراحی و ساخت سیستم های مدیریت ارتباط با مشتری CRM را دنبال می کنند اغلب از نبود معماری یا روشی سیستماتیک رنج می برند. در این مقاله با بررسی و ارزیابی معماری های بکار گرفته شده در طراحی سیستم های مدیریت ارتباط با مشتری چندین شرکت برتر، معماری جدید را سپس بر روی طراحی سیستم CRM در صنعت گردشگری ایران در بخش بسته های تور مسافرتی پیاده سازی می کنیم.

فرضیه تأثیر معماری ساسانی بر معماری اسلامی را معطوف به تجانس های فُرمی، شکلی و تزیینی بررسی کرده اند اما قابلیت انتساب این همگونی ها به ادوار و آثار دیگر از نظر دور مانده است. معماری، دانش و پیشه ای با ماهیت فنی و اجتماعی است، و مناسب است که در تبیین اثرگذاری ، ماهیات مذکور نیز اضافه بر ارزیابی کالبدی بررسی شوند. بنابراین پژوهش حاضر این تأثیرگذاری را در لایه هایی عمیق تر، یعنی در دو زمینه جایگاه معماری به عنوان دانش و حرفه و همچنین فناوری ساختِ اجزای سازه ای در دو دوره ساسانی و اسلامی که در پژوهش های قبلی کمتر تدقیق شده، می سنجد. ابتنای نظری این سنجش استوار بر نظریه بینامتنیت و داده ها برای تحلیل مأخوذ از متون تاریخی است. هدف تحقیق، تبیین جایگاه معماری و کُنشگران مستقیم این حوزه در دوره ساسانی با دست مایه قرار دادن فهم در زمانی از معماری و همچنین تأملی دقیق تر بر فناوری ساختِ عناصر سازه ای و اثر آن ها بر متن بعدی، یعنی معماری اسلامی است. استخراج این ارتباط می تواند به تقویت یا تضعیف فرضیه اصلی و همچنین منشأ تکوین معماری اسلامی کمک کند. پژوهش از دید زمانی، مقطعی و گذشته نگر، مبتنی بر استدلال های عمدتاً استقرایی و از موضع فرایندی، کیفی و با رویکردی تفسیری-تاریخی است. به نظر می رسد معماری اسلامی از حیث مفهوم، جایگاه این دانش و نظام دیوانی، کاملاً وام دار سنت معماری ساسانی باشد اما در حوزه فناوری ساخت، ضمن اتکای صریح به شگردهای فنی پیشین، اندک تغییراتی در شکل و مصالح جهت تکامل فنون پیشین ایجاد شده است.